Τετάρτη, Απριλίου 01, 2009

Από τον Υμηττό















8 σχόλια:

H.Constantinos είπε...

Εκεί ψηλά στον Υμηττό, υπάρχει κάποιο μυστικό;

Τρελός του Χωριού είπε...

Τόσοι άνθρωποι εκει , στοιβαγμένοι μεσα σε κελιά προσπαθούμε να βιώσουμε κάτι που μερικοί θέλουν να το ονομάζουν ζωή.

Olga είπε...

Πολύ όμορφες οι φωτό! Εξωραίζουν, αυτό που όταν το δείς απο κοντά, αναφωνείς,[θεέ μου, τόσο πολλοί άνθρωποι μαζεμμένοι σε ΜΙΑ πόλη;;!!]Καλό μήνα..

GZ είπε...

Φοβερές φωτογραφίες, αλλά κατά τη γνώμη θα έπρεπε να πας στον Παρθενώνα να βγάλεις photos...εκεί να δεις πράγμα!! Αν θες ψάξε στο blog μου στα post Φεβρουαρίου για να δεις κάποιες (ερασιτεχνικές) που έβγαλα...

Mariela είπε...

Παρόλο το μπετόν και το τσιμέντο, εμένα μου αρέσει η Αθήνα τελικά...
Για να είμαι πιο ακριβής, την αγαπάω κι ας γκρινιάζω.....

aqua είπε...

@ Constantino
Πολλά...πάρα πολλά!!
Υπάρχουν εκείκάποια μικρα δασάκια που αναστενάζουν... χρόνια τώρα!!

@ Trello tou xoriou
Δεν έχεις άδικο!
Κάποιες τέτοιες φωτο μας κάνουν να συνέιδητοποιούμε που ζούμε.

@ Olga
Συμφωνώ!
Γι αυτό και τα μοναδικά σημεία ενδιαφέροντος ήταν η Ακρόπολη .ο Λυκαβηττός και ο Σαρωνικός

@ GZ
Σε επόμενη βόλτα GZ!
Θεματα υπάρχουν.
Χρόνο και διαθεση να έχει κανείς!

@ Mariela
Αιτία της βόλτας ήταν να ξαναβρεθώ σε αγαπημένα μέρη σχολικών εκδρομών και νεανικων αναμνήσεων,που ευτυχώς τα ξαναβρήκα σχεδόν αναλλοίωτα.
Αντίθετα από την θέα που υπήρξε απογοητευτική!
Κι η γκρίνια μάλλον υπάρχει γιατί την αγαπάμε και θέλουμε να μείνει όμορφη .

Σας ευχαριστώ !
Καλό σας Βράδυ!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
tathe είπε...

have a peek at this web-site navigate here hop over to this site pop over here internet Full Report